Zanurzenie za zmarłych

„W przeciwnym razie, co zrobią (ci), którzy są zanurzani ze względu na/za/zamiast/w imieniu/dla korzyści(5228) martwych? Jeśli umarli w ogóle nie są wzbudzani, dlaczego są zanurzani ze względu na/za/zamiast/w imieniu/dla korzyści(5228) martwych? Po co i my narażamy się każdej godziny?” – 1 Koryntian 15:29-30.

Wyraz 5228 oznacza:

Biblehub

• 5228 hypér (przyimek) – właściwie, poza (powyżej); (w przenośni) rozszerzenie korzyści (pomocy), która wykracza poza obecną sytuację,
• najlepiej tłumaczy się jako „dla poprawy (korzyści)”, tj. skupienia się na korzyściach. M. Vincent, coś w rodzaju „w interesie prawdy… dotyczącej”. JB Lightfoot (w Ga 1,4)… zauważa, że ​​hypér ma „poczucie zainteresowania”.
• w naturalny sposób wyraża przyznanie korzyści, tj. w imię „poprawy” (poprawy, rozszerzenia korzyści).
• ponad, powyżej, poza, w poprzek, w miejsce, zamiast, ze względu na, w imieniu, poza,
  
• Przyimek podstawowy; „nad”, tj. (z dopełniaczem) miejsca, powyżej, poza, w poprzek lub przyczynowo, zamiast tego, powyżej, w imieniu, za, ponad, ze względu na, zamiast, niż.

Apostoł Paweł skupia się na wytłumaczeniu tematu wzbudzenia z martwych, czyli zmartwychwstania. Aby przekonać osoby do prawidłowości tej nauki, podaje przykład osób, które zanurzają się za martwych, za umarłych.

Czy podaje przykład osób zanurzających się w imię zmarłych z innych wiar, niewierzących, czy może jest to przykład Judejczyków, którzy przyjęli zanurzenie w imię Jeszu, ale pozostały im jeszcze stare wierzenia?

Może ich stara wiara pochodziła od Saduceuszów, którzy nie wierzyli w zmartwychwstanie – Dzieje 23:8?

Nie rozstrzygniemy tego zagadnienia, jednak, czy Paweł do przekonania o nauce jaką jest wzbudzenie z martwych użyłby przykładu pogan, fałszywych religii?

Jeżeli chcielibyśmy przekonać osoby do rezygnacji z bałwochwalstwa, to czy użylibyśmy przykładu: „świadkowie jehowy nie modlą się do obrazów i to jest słuszne”?

Takie porównanie do fałszywej religii byłoby o tyle ryzykowne, że moglibyśmy kogoś przekonać do niej. 

Jak można przekonać kogoś do prawdy, podając przykład fałszywej wiary?

Dlatego wydaje się, że Paweł mówił o Judejczykach, którzy zanurzali się za zmarłych. Nie potępił tej praktyki, ale poza tym przykładem, nie mamy w Nowym Testamencie powtórzonej nauki o zanurzaniu się w imię czy za zmarłych.

Dlatego zastanówmy się, jaki jest sens zanurzania za zmarłych?

Czy zmarli mogą osiągnąć korzyści z tego czynu, jak mogłoby to im pomóc?

Zobaczmy kilka przykładów.

Modlitwa za zmarłych

Modlitwa Chrystusa za zmarłego:

„Usunęli więc kamień. Jeszu natomiast wzniósł oczy w górę i powiedział: Ojcze, dziękuję Ci, że Mnie wysłuchałeś. Ja zaś wiedziałem, że Mnie zawsze wysłuchujesz, ale powiedziałem to ze względu na stojący wokół tłum — aby uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś. A to powiedziawszy, głosem wielkim wykrzyknął: Łazarzu, wyjdź na zewnątrz! I wyszedł umarły…” – Jana 11:41-44.

Modlitwa apostoła Piotra za zmarłą:

„A w Joppie była pewna uczennica, imieniem Tabita, co w tłumaczeniu znaczy Dorkas; życie jej wypełnione było dobrymi i miłosiernymi uczynkami, jakich dokonywała.
I stało się, że w tym właśnie czasie zaniemogła(zasłabła) i umarła; obmyto ją i złożono w sali na piętrze.
Ponieważ zaś Lydda leży blisko Joppy, uczniowie, usłyszawszy, że tam przebywa Piotr, wysłali do niego dwóch mężczyzn z prośbą: Nie zwlekaj z przyjściem do nas.
Wybrał się więc Piotr i poszedł z nimi; a gdy przyszedł, zaprowadzili go do sali na piętrze; i obstąpiły go wszystkie wdowy, płacząc i pokazując suknie i płaszcze, które robiła Dorkas, gdy była z nimi.
A Piotr, usunąwszy wszystkich, padł na kolana i modlił się; potem zwrócił się do ciała i rzekł: Tabito, wstań! Ona zaś otworzyła oczy swoje i, ujrzawszy Piotra, usiadła.
A on podał jej rękę i podniósł ją; przywoławszy zaś świętych i wdowy, pokazał ją żywą.
I rozniosło się to po całej Joppie, i wielu uwierzyło w Pana” – Dzieje 9:36-42 (Jeszu.org)

Chrystus i apostoł Piotr modlili się za zmarłych. I to jest fakt biblijny.

Gdy ty czytelniku chciałbyś pomodlić się za zmarłą osobę, to powinieneś zastanowić się o cel modlitwy. Pan Jeszu i apostoł Piotr modlili się do Boga o uzdrowienie, o przywrócenie do życia zmarłe osoby. Zwróć uwagę, że NIE modlili się do zmarłych, nie prosili nic zmarłe osoby.

Z wersetów biblijnych wynika, że możemy modlić się TYLKO do Boga Ojca i Boga Jeszu.

Zanurzenie się za osobę, aby dostąpiła zbawienia

Umiera mama, tata czy inna osoba bliska. Podejmujemy decyzję, że zanurzymy się za nią, aby dostąpiła zbawienia.

Czy taki krok ma sens?

Każda osoba posiada wolną wolę, sama decyduje, czy stoi po stronie prawdziwego Boga, czy szuka prawdy biblijnej.

Są różne przypadki życia osób. Jedni odrzucili Boga świadomie, ale niektórzy umarli nie znając prawdy bo: byli za młodzi, ich środowisko im zabraniało-miało zły wpływ na ich świadomość, byli chorzy itd.

Bóg jest sprawiedliwy, dlatego nie musimy martwić się za te osoby. Zawsze mają szansę na zbawienie.

„Zdadzą oni sprawę (Temu), który jest gotów sądzić żywych i martwych/zmarłych(3498). W tym bowiem i martwym/zmarłym(3498) została ogłoszona Dobra Nowina, aby wprawdzie osądzeni według ludzkiego ciała, żyliby zaś według Boga w duchu/duchem(4151)” – 1Piotra 4:6.

Jak można głosić Dobrą Nowinę martwym/zmarłym?

Wiele osób mogło nie poznać prawdy żyjąc na ziemi. Byli za młodzi, otoczenie w którym żyli nie pozwalało na to, wcześniej umarli. Tych przyczyn może być dużo.

Z tych powodów mają szansę na zbawienie, jeżeli tylko przyjmą głoszoną im dobrą nowinę.

Po śmierci ciała, duch i dusza dalej żyją. W takim stanie można głosić im dobrą Nowinę.

Kiedy postacie duchowe będą głosić jej Dobrą Nowinę, to zdecyduje o swoim życiu. 

Zostaw zmarłych…

„Powiedział też do drugiego: Chodź za Mną! A on na to: Panie, pozwól mi najpierw odejść i pogrzebać mojego ojca. Powiedział mu Jeszu: pozwól martwym/zmarłym(3498) grzebać/chować do grobu swoich martwych/zmarłych(3498), ty natomiast idź i rozgłaszaj/oznajmiaj Królestwo Boga” – Łukasza 9:59-60. 

Mężczyzna chciał pochować ojca. Pójść do jego grobu, pomodlić się za niego.

Co mówi na to Chrystus?

Zostaw ciało zmarłego ojca, niech inni je pochowają.

Duch i dusza są pod kontrolą postaci duchowych. Jeżeli zmarły ojciec nie poznał prawdziwego Chrystusa, nie uwierzył, to będzie głoszona mu Dobra Nowina zgodnie z 1Piotra 4:6.

Znacznie ważniejszą sprawą było i jest rozgłaszanie informacji o Królestwie Boga, czyli toczyć walkę o ludzi żyjących.

Chrystus przekazuje nam informację: zmarłymi zajmą się postacie duchowe, żyjącymi zajmują się postacie ludzkie z pomocą Ducha świętego.

Jakie mamy zanurzenia? 

1 – Zanurzenie w religii, do której siłowo zostaliśmy wrzuceni przez rodziców.

2 – Zanurzenie Janowe.

Judejczycy, którzy uwierzyli w prawdę biblijną, najpierw zanurzani byli przez Jana. Gdy przyszedł Chrystus, musieli jeszcze raz zanurzyć się w prawidłowym imieniu Jeszu.

3 – Najważniejsze zanurzenie w imieniu Jesu-Jeszu:

„Gdy jednak uwierzyli Filipowi, który głosił dobrą nowinę o Królestwie Bożym i o imieniu Jeszu Chrystusa, dawali się zanurzyć, zarówno mężczyźni, jak i kobiety” – Dzieje 8:12.

„Bo jeśli swoimi ustami wyznasz, że Jeszu jest Panem, i uwierzysz w swoim sercu, że Bóg wzbudził Go z martwych, będziesz zbawiony” – Rzymian 10:9.

4 – Zanurzenie za zmarłych.

Apostoł Paweł nie skrytykował tego rodzaju zanurzenia. Jednak nie mamy potwierdzenia, aby było stosowane przez apostołów.

Robert Brzoza