Kobiety były prorokiniami, diakonisami

Czy kobiety mogły pełnić funkcje w zborze?

Czy mogą wyrażać swoje opinie biblijne?

Czy mogą pouczać mężczyzn?

Apostoł Paweł skierował mocne słowa do kobiet:

„Kobieta niech się uczy w cichości/w spokoju, w całym podporządkowaniu się/posłuszeństwie. Nauczać(1321) zaś kobiecie nie pozwalam ani dominować nad mężem, ale być w spokoju/w cichości” – 1 Tymoteusza 2:11-12.

„Kobiety niech w zgromadzeniach milczą, gdyż nie pozwala się im mówić; lecz niech będą poddane, jak i prawo mojżeszowe/zasady/zwyczaj/nakaz – mówi.

Jeśli natomiast chcą się czegoś nauczyć, niech pytają w domu swoich własnych mężów; gdyż w zgromadzeniu nie przystoi kobietom mówić” – 1 Koryntian 14:34.

Mamy kolejne wersety na ten temat.

Zobaczmy szczegóły.

Siostra naucza mężczyznę

„Zaczął on z ufną odwagą przemawiać w zgromadzeniu. A gdy Akwila i Pryscylla(4252) go usłyszeli, odprowadziwszy go na stronę, wyłożyli mu dokładniej drogę Bożą” – Dzieje 18:26.

Pryscylla – chrześcijanka, żona Akwila.

Okazuje się, że Pryscylla, jak podaje słownik:  żona Akwila, razem z mężem tłumaczyła Apollosowi Pisma.

Kim był Apollos? 

Jak piszą wcześniejsze wersety, Apollos był Judejczykiem, znawcą Pism. Był elokwentny, mądry, wymowny. Nauczał o Chrystusie zgodnie z Pismami, był żarliwy w duchu.

Kiedy przemawiał w Synagodze, Akwila i Pryscylla wzięli go na bok i wytłumaczyli „drogę Bożą”.

Co mógł nie rozumieć Apollos?

Dlaczego brat i siostra w wierze musieli mu tłumaczyć część Pism?

Apollos miał zanurzenie Janowe. Zgodnie z Dziejami 19 od wersetu pierwszego wynika, że powinien przyjąć zanurzenie w imię Jeszu. Być może tę kwestę poruszali w rozmowie.

Zauważmy ciekawą naukę dla mężczyzn: tak znakomicie opisywana osoba, jak Apollos, nie był urażony tym, że siostra go instruuje, że pomaga mu zrozumieć część Pism. Tym różnił się od innych braci, że nie miał zanurzenia w imię Jeszu.

Feba pełni funkcję diakonisy

„Polecam wam zaś Febę, naszą siostrę, która jest diakonisą(1249) zboru w Kenchreach, abyście ją przygarnęli w Panu, w sposób godny świętych, i wspomogli ją w każdej sprawie, w której by tego od was potrzebowała, bo i ona stała się pomocnicą wielu — również mnie samemu” – Rzymian 16:1-2.

„Paweł i Tymoteusz, słudzy Chrystusa Jeszu, do wszystkich świętych w Chrystusie Jeszu, którzy są w Filippi wraz z biskupami i z diakonami(1249) – Filipian 1:1.

Kim jest diakon? 

„Diakoni(1249) niech będą mężami jednej żony, dobrze kierującymi dziećmi i własnymi domami” – 1 Tymoteusza 3:12.

Diakon był sługą Bożym.

Słownik stronga papierowy pisze:

• diakon, ten, który z racji urzędu powierzonego mu przez dany kościół, troszczy się o ubogich i ma pieczęć nad pieniędzmi zebranymi na ich użytek oraz nad ich rozdzielaniem,
• służący, który podaje potrawy i napoje.

Ciekawie opisuje tę funkcję słownik stronga na biblehub: 

• szczególnie chrześcijański nauczyciel i pastor (technicznie rzecz biorąc, diakon lub diakonisa) – diakon, pastor, sługa.

Diakon to usługujący, osoba pomagająca innym. Z tego wynika, że urząd diakona obejmował szereg posług.

Czy kobieta może badać Pisma?

Apostoł Paweł jednym ze zborów zabronił zabierać głos kobietom. Być może był za duży bałagan, kiedy wszyscy mówili. Stąd jego nakaz, aby w domu pytały swoich mężów o zasady wiary, a nie robiły tego na spotkaniach.

Przecież Paweł na pewno wiedział o licznych prorokiniach, które jednak zabierały głos: 

„Miał on cztery córki, dziewice/panny, prorokujące/które prorokowały” – Dzieje 21:9.

„A potem wyleję mojego Ducha na wszelkie ciało, i wasi synowie i wasze córki prorokować będą, wasi starcy będą śnili, a wasi młodzieńcy będą mieli widzenia” – Księga Joela 3:1.

„W tym czasie sądziła Izraelitów prorokini Debora, żona Lappidota” – Księga Sędziów 4:4.

„Wtedy prorokini Miriam, siostra Aarona, wzięła w rękę swoją bęben, a wszystkie kobiety wyszły za nią z bębnami i w pląsach” – II Księga Mojżeszowa 15:20.

https://jeszu.info/post/hierarchia-w-rodzinie-czy-kobieta-moze-nauczac

Prorokować oznacza przekazywać zasady wiary, proroctwa, treść Pism pochodzących od Ducha świętego. Nie wiemy czy te prorokinie robiły to na zgromadzeniach. Jednak nie możemy tego wykluczyć.

Również w Nowym Testamencie mamy zawołanie do prorokiń:

„I każda zaś kobieta modląca się lub prorokująca z niezakrytą/odsłoniętą/odkrytą(177) głową, hańbi/zawstydza jej/swoją(r.ż.) głowę, bowiem to jest jedno i to samo, jakby była ogolona” – 1 Koryntian 11:5.

Z tego wynika, że będą kobiety prorokujące, czyli przekazujące słowa od Ducha świętego. 

Dlatego wielkim błędem byłoby, gdyby ktoś zakazał kobietom wypowiadać się, badać Pisma. To tak jakby zakazał wypowiadać się Duchowi świętemu.

Wysłannik Boga, czyli Duch święty wybiera, czy przekaże informacje przez mężczyznę czy kobietę. Kiedy wybierze kobietę, to przekazuje coś, co mężczyzna nie wie, nie rozumie.

Dlatego byłoby błędem, gdyby dany mężczyzna powiedział wtedy: „nie nauczaj mnie, bo nie wolno ci tego robić”. Nie można każdej wypowiedzi kobiety skreślać i kwitować słowami: „apostoł Paweł nie pozwalał nauczać”.

Nauczać a wypowiadać się, czy przekazywać słowa Ducha świętego, to dwie różne rzeczy.

 

Robert Brzoza