Kim są żydowscy chazarzy?

The Outline of History (Zarys historii) – H. G. Wells:

“Jest bardzo prawdopodobne, że większość przodków Żydów ‘nigdy’ nie mieszkała w Palestynie ‘w ogóle,’ o czym świadczy przewaga opinii historycznych nad faktami”.

 “Facts Are Facts” [Fakty są faktami] – Benjamin Friedman:

„Bez pełnej i dokładnej wiedzy nt. pochodzenia i historii ‘Żydów’ w Europie Wschodniej (…) jest zupełnie niemożliwe by [chrześcijanie] w inteligentny sposób zrozumieli szkodliwy wpływ Żydów wywierany przez dziesięć wieków. (…) Prawdopodobnie będziecie zaskoczeni, jak było wielu chrześcijan dawno temu, kiedy zaszokowałem naród pierwszym opublikowaniem przeze mnie faktów ujawnionych na podstawie moich wieloletnich badań nad pochodzeniem i historią ‘Żydów’ w Europie Wschodniej. Moje wieloletnie intensywne badania dowiodły poza wszelką wątpliwość, w przeciwieństwie do powszechnego przekonania wyznawanego przez chrześcijan, że ‘Żydzi’ w Europie Wschodniej – w każdej chwili w historii Europy Wschodniej – nigdy nie byli legendarnymi ‘zagubionymi dziesięciu plemionami’ z Biblii.

TEN FAKT HISTORYCZNY JEST NIEPODWAŻALNY.

Wnikliwe badania ustaliły jako prawdę, że właściwie ‘Żydów’ z Europy Wsch. w żadnym momencie ich historii nie można uznawać za bezpośrednich potomków legendarnych zagubionych ‘dziesięciu plemion’ z Biblii. W historii współczesnej ‘Żydzi’ w Europie Wsch., nie mają prawa do wskazania nawet jednego starożytnego przodka, który kiedykolwiek postawił choćby stopę na palestyńskiej ziemi w erze historii biblijnej.

Badania ujawniły również, że ‘Żydzi’ w Europie Wschodniej nigdy nie byli ‘Semitami,” nie są ‘Semitami’ teraz, ani nie będą nigdy uważani za ‘Semitów’ w przyszłości, bez względu na to, jak będą rozciągać wyobraźnię. Wyczerpujące badania również nieodwołalnie odrzucają jako fantastyczną fabrykację ogólnie przyjętego przekonania chrześcijan, że ‘Żydzi’ w Europie Wschodniej są legendarnym ‘narodem wybranym,’ tak bardzo głośno reklamowanym przez chrześcijańskich duchownych z ambon”.

American People’s Encyclopedia (1954) pod Nr. 15 292 zamieszcza następującą informację o Chazarach:

“W 740 AD Chazarowie oficjalnie przyjęli judaizm. Sto lat później zostali pokonani przez przybywające ludy słowiańskie i rozproszeni na tereny Europy środkowej, gdzie byli znani jako Żydzi”.

Trzecie wydanie Jewish Encyclopedia (1925):

“Chazarowie [Kazarowie]: Lud pochodzenia tureckiego, którego życie i historia wplatają się w początki historii Żydów w Rosji. Królestwo Chazarów ustanowione na większości południowych terenów Rosji, na długo przed założeniem rosyjskiej monarchii przez Waregów (855). Żydzi mieszkali na wybrzeżach mórz Czarnego i Kaspijskiego od pierwszych wieków [po śmierci Chrystusa]. Dowody historyczne wykazują region Uralu jako ojczyznę Chazarów. Wśród klasycznych pisarzy średniowiecza byli znani jako ‘Chozars,’ ‘Khazirs,’ ‘Akatzirs,’ i ‘Akatirs,’ oraz w kronikach rosyjskich jako‚ Khwalisses’ i ‚Ugry Byelyye’”.

Encyclopedia Judaica t. 10, (1971) tak pisze o Chazarach (Kazarach):

“Kazarowie, grupa narodowa typu tureckiego, niezależna i suwerenna we Wsch. Europie, między VII i X w. W tych czasach główni Kazarowie wyznawali judaizm”.

Universal Jewish Encyclopedia:

“Kazarowie, średniowieczny lud, prawdopodobnie spokrewniony z Bułgarami znad Wołgi, którego klasa rządząca przyjęła judaizm w VIII w. Kazarowie wydają się przybywać w VI w., z wielkiego koczowniczego imperium Hunów (Turcy), które rozciągało się od stepów Europy Wsch. i basenu Wołgi do chińskiej granicy. Chociaż często się twierdzi, że zapisy o Kazarach występują już w 200 AD, faktycznie wzmianki o nich nie ma do 627 AD … Większość żydowskich historyków konwersję króla Kazarów na judaizm datuje na pierwszą połowę tego stulecia [AD]”.

Academic American Encyclopedia – Deluxe Library Edition, t. 12, s. 66:

“Kazarowie, lud turecki, stworzył imperium handlowe i polityczne, które dominowało znaczną część płd. Rosji przez większość VII do X w. W VIII w. arystokracja kazarska i Kagan (król) przyjęli judaizm”.

New Encyclopedia Britannica t. 6, s. 836:

“Kazar, członek konfederacji mówiących po turecku plemion, które pod koniec VI w. ustanowiły główne imperium handlowe w płd.-wsch. regionie współczesnej europejskiej Rosji… Ale najbardziej uderzającą cechą Kazarów było rzekome przyjęcie judaizmu przez Kagana i większą część klasy rządzącej około 740 AD… Sam ten fakt jest jednak bezsprzeczny i niespotykany w historii Eurazji środkowej. Kilku uczonych twierdziło, że zjudaizowani Kazarowie byli dalekimi przodkami wielu Żydów z Europy Wschodniej i Rosji”.

Collier Encyclopedia t. 14, s. 65:

“Kazarowie, pół-koczownicze plemię tureckie pochodzenia tatarskiego, pierwszy raz występujące na płn. od Kaukazu na początku III w… W VIII w. Kagan Bulan zdecydował na korzyść Żydów i przyjął judaizm dla siebie i swojego ludu”.

New Catholic Encyclopedia t. VIII, s. 173:

“Kazarowie byli grupą etniczną z ludów tureckich, która pod koniec II w. osiedliła się w regionie między Kaukazem i niższą Wołgą i Donem… Na początku VIII w. związki dynastyczne bliżej powiązały Kazarów z Konstantynopolem, co doprowadziło do ograniczonego szerzenia się wśród nich chrześcijaństwa. Lepiej poznali judaizm od licznych Żydów mieszkających na Krymie i wzdłuż Bosforu. Kiedy cesarz Bizancjum, Leo Isaurian, prześladował Żydów w 723 AD, wielu Żydów znalazło schronienie w królestwie Kazarów, a ich wpływ był tak duży, że w połowie VIII w. król Kazarów i wielu kazarskich arystokratów przyjęli judaizm”.

Cadillac Modern Encyclopedia, s. 822:

“Kazarowie, lud płd. rosyjski pochodzenia tureckiego, którzy u szczytu swojej potęgi (VIII-X w.) rządzili imperium, w skład którego wchodził Krym, obejmował region niższej Wołgi, na wschód aż do M. Kaspijskiego. Kazarska rodzina królewska i arystokracja przeszli na judaizm za czasów króla Bulana (768-809) i judaizm stał się religią państwową”.

Trzynaste plemię, Arthur Koestler, s. 58-82:

Żydowski autor, Arthur Koestler, w kwestii historii żydowskiej relacjonuje co następuje: W swoim bestsellerze z 1976 roku The Thirteenth Tribe [Trzynaste plemię], autor Darkness at Noon [Ciemność w południe], Promise and Fulfillment [Obietnica i spełnienie] i The Roots of Coincidence [Korzenie koincydencji] wywołał sensację, gdyż udowodnił, że dzisiejsi Żydzi byli, w większości, potomkami Chazarów, którzy przeszli na judaizm siedem wieków po zburzeniu Jerozolimy w roku 70 AD. “To oczywiście jest inspirowane historią Przymierza w Księdze Rodzaju; i oznacza, że Chazarowie również rościli sobie status wybranej rasy, która zawarła własne przymierze z Panem, mimo że [Chazarowie] nie pochodzili z nasienia Abrahama … on nie może i nie rości dla nich [Chazarów] semickiego pochodzenia, prześledza ich [Chazarów] przodków nie do Szema, lecz trzeciego syna Noego, Jafeta, a dokładnie wnuka Jafeta, TOGARMA, przodka wszystkich plemion tureckich. “W rejestrach rodziny naszych ojców znaleźliśmy,” śmiało twierdzi Józef, “że Togarma miał dziesięciu synów, i imiona ich potomków są następujące: Uigur, Dursu, Awarsowie, Hunowie, Basilii, Tarniakh, Chazarowie, Zagora, Bułgarowie i Sabir. My [Chazarowie] jesteśmy synami Chazara, siódmego”.

Dlatego zdecydowana większość Żydów z Europy wsch. nie jest w ogóle semickimi Żydami, i dlatego większość Żydów z państw Europy Zach., którzy przybyli z Europy wsch., również nie jest semickimi Żydami.

Tak więc, jak twierdzi Koestler, żyły 45 procent Izraelczyków (tylko poza Arabami i Żydami sefardyjskimi) plus dużej większości Żydów na całym świecie zupełnie nie posiadają korpuskularnego związku z plemieniem Mojżesza i Salomona… Teza Koestlera, choć zaskakująca, nie jest w żaden sposób nowa. Genetycznie, ze względu na chazarskie pochodzenie większości Żydów, tylko Sefardyjczycy mogą być uważani za Hebrajczyków z krwi, jest to od dawna znane. Ojczyzna, do powrotu do której długo tęsknili Weismann, Silver, Ben Gurion i wielu innych aszkenazyjskich syjonistów, najprawdopodobniej nigdy nie była ich. Jest to fakt antropologiczny, że wielu chrześcijan może mieć w swych żyłach o wiele więcej krwi hebrajsko-izraelickiej niż większość ich żydowskich sąsiadów!

Termin antysemityzm był wymysłem H.H. Beamisha. W nowojorskim przemówieniu 30.10-1.11.1937 powiedział on:

„W 1848 roku wyraz ‘antysemicki’ wymyślili Żydzi, by zapobiec używaniu wyrazu ‚Żyd’. Właściwym słowem dla nich jest Żyd”.

Bardzo proszę mocno zwracać na słownictwo i poprawiać wszystkie osoby, które błędnie używają słowo „żyd”.

1 – Słowa „żyd” – „żydzi” odnosi się do państwa żydowskiego, które powstało w 1948 roku na ziemiach Palestyny. Ich premierem jest Netanjahu, żydzi pochodzą od Chazarów i nie mają nic wspólnego z biblijnym Izraelem, ani z Chrystusem i apostołami.

2 – Chrystus ani apostołowie nie byli żydami. Nazywamy ich najczęściej Judejczykami, ponieważ pochodzili z Królestwa Judy. Kiedy Bóg rozproszył 10 pokoleń Izraela, pozostawił dwa pokolenia: Judy i Beniamina. Te dwa pokolenia połączyły się i utworzyły Królestwo Judy. To z tego pokolenia urodził się Chrystus.

Źródło: wolna-polska.pl

 
RobertBrzoza.pl – Polski Portal Informacyjny

P.S. Czy wolno modlić się do obrazów? => Bezpłatnie

Foto: „Israel Grunge Flag” (CC BY 2.0) by Free Grunge Textures – www.freestock.ca